Terapeuci HRC Rehabilitacja to osoby wszechstronnie wykształcone. Swoja wiedzę rozwijają na kursach, szkoleniach i konferencjach. Postaramy się zapoznać Państwa z metodami terapeutycznymi, za pomocą których przywracają zdrowie i witalność pacjentów.

Kinesiotaping / Taping sportowy:

Za twórcę kinesiotapingu uważa się japońskiego terapeutę dr Kenso Kase, który eksperymentując z różnymi typami taśm i ich aplikacjami oraz szukając alternatywy dla sztywnego plastrowania sportowego odkrył możliwości kolorowych, rozciągliwych taśm.

Skuteczność metody polega na usprawnieniu naturalnych procesów zdrowienia organizmu, dzięki zastosowaniu wsparcia mięśni i stabilizacji stawów bez ograniczania zakresów ruchomości ciała. Sprawdza się w szeregu dysfunkcji o podłożu ortopedycznym, nerwowo-mięśniowym, neurologicznym i innych problemach medycznych.

Metoda stała się rozpoznawalna na całym świecie, dzięki rozpropagowaniu jej przez zawodowych sportowców. Główna zasada brzmi: aktywuj zamiast unieruchamiać. Zapewnia ona zachowanie nieograniczonego, funkcjonalnego zakresu ruchomości całego ciała a przy tym przyspieszony proces zdrowienia.

Zastosowanie:

• Poprawa krążenia
• Redukcja dolegliwości bólowych
• Poprawa funkcjonowania mieśni
• Wsparcie funkcji stawów
• Oddziaływanie segmentarne

Pierwowzorem dla kinesiotapingu były sztywne bawełniane taśmy aplikowane na skórę pacjenta. Pomysł takiego uzupełnienia terapii pojawił się w sporcie, gdzie częste kontuzje o niewielkim stopniu uszkodzenia tkanki wyłączały zawodników z udziału w rozgrywkach.

Lekarstwem na takie dysfunkcje okazała się być taśma, bez właściwości rozciągliwych, którą przyklejano na skórę. Jej działanie polegało na zewnętrznej stabilizacji elementów stawu w celu ochrony przed pogłębianiem dysfunkcji. Taśma szybko stała się alternatywą również dla ortez stabilizujących. Obecnie, w wielu sportach, zawodnicy nie wyobrażają sobie gry bez kawałka bawełny w okolicy pracujących stawów.

Zastosowanie:

• Bierna stabilizacja elementów stawowych
• Zabezpieczenie stawu przed dalszymi urazami
• Unikanie kontuzji
• Ograniczenie zakresu ruchomości w świeżych urazach
• Bodźcowanie układu nerwowego